Recensie Parc Le Fleury pretpark in Frankrijk

Pretpark in Noord-Frankrijk

Parc Le Fleury opende in 1969 en is daarmee één van de oudste nog bestaande pretparken van Frankrijk. Het park is gelegen in een groene omgeving, op het platteland in de piepkleine gemeente Wavrechain-sous-Faulx. Hoewel het park al van de jaren ’60 dateert, blies het zichzelf nieuw leven in door het toevoegen van mechanische attracties in 2011.

Pal naast Parc Le Fleury ligt Camping L’Orée du Parc. Verblijfsgasten kunnen trouwens niet alleen genieten van het pretpark, maar ook van het buitenzwembad. Op die manier doet Parc Le Fleury denken aan Attractiepark Duinrell. Al moeten we toegeven dat die vergelijking Duinrell zwaar oneer aandoet.

Het Franse pretpark zegt zelf dat het een waar familiepark is voor het hele gezin. Behalve familieattracties is er ook entertainment voor jong en oud en zijn er heel wat evenementen gedurende de zomer. Dit lijkt wel het ideale pretpark voor ons gezin, tijd om het te gaan ontdekken.

Een warm onthaal

Hoewel de hobbelige parking en de bescheiden entree ons niet meteen warm maakten, bleek het toch een gezellige start van de dag. Zonnetje in de lucht, een leuk deuntje op de achtergrond en het park verwelkomde de kinderen met zijn eigen mascotte. De sfeer was – mede dankzij het park – gezet, we hadden er zin in.

Ondertussen wandelen we via een kleine promenade naar de eerste attracties. Overal is te zien dat het park en zijn faciliteiten niet de recentste zijn. Maar alles hoeft natuurlijk niet nieuw te zijn. Het park leek goed onderhouden en lag bovendien te midden van een groene oase wat het extra gezellig maakte.

De eerste attracties

Op het einde van de promenade ontdekken we de eerste attracties; beide miniatuurversies van een vrijevaltoren en een schommelschip, attracties die wij – samen met onze 3-jarige peuter – reeds meermaals hadden gedaan. Maar niet in Le Fleury. Waar je 100 cm. groot moet zijn voor attracties waar in andere parken vrijwel iedereen in mag.

Gelukkig was er meer in dezelfde zone. Het treintje met flitsende lampjes kreeg een leuk effect, dankzij zijn tunnel en ook de speeltuin en het springkussenparcours waren op maat van de allerkleinsten. Ook de nieuwe achtbaan Aircraft die gelukkig toegankelijk is vanaf 90 cm. bleek een topper voor onze kleine meid.

Diertjes en meer pleziertjes

Het tweede gedeelte van Parc Le Fleury omvatte onder andere een kinderboerderij. Natuurlijk leuk voor de kinderen, maar eigenlijk hadden zij het na enkele minuten ook al gezien. Even verder lag ook het minigolfparcours dat er ietwat verwaarloosd uitzag. Maar goed, gepakt en gezakt met twee kinderen en een bolderkar is dit sowieso geen doenbare attractie.

In datzelfde hoekje waren ook een mega-katapult-trampoline en enterprise-attractie te vinden, maar die laten we achter ons. Wij kijken uit naar de grote achtbaan van het pretpark; Imoogi. Maar wat blijkt? De achtbaan is gesloten omwille van een ongeval en zo missen mama en papa het hoogtepunt van de dag.

Meer teleurstelling

Een rodeostier is de volgende attractie die ons pad kruist. Natuurlijk is deze niet toegankelijk voor kleine kinderen. Vlak ernaast staat echter een grote springkussen-glijbaan waarvan je dat wel verwacht, niet dus. Het hindernissenparcours is dan weer voor kinderen tussen de 110 en 140 cm. en de fietsboten zijn gelukkig wel toegankelijk voor iedereen.

Aqua Fleury – het buitenzwembad – blijkt vrij toegankelijk voor de pretparkbezoekers, je loopt er als het ware in en uit. En dat merk je ook aan het water, de hele bodem van het zwembad ligt vol met zand en andere vuiligheid. Er staat wel een zonnetje, maar we zien genoeg elementen om dit zwembad over te slaan.

Einde van het pretpark

Leuk voor de kinderen; een parcours met gemotoriseerde auto’s. Maar ook hier weer; geen toegang voor ons reisgezelschap. Even verder lag een zone met een tiental springkastelen; voor peuters van 95 cm. was er welgeteld één springkussen gereserveerd waar amper een handvol kinderen op konden springen.

De kettingmolen was gelukkig wel toegankelijk voor mama en papa. Die waren echter druk in de weer om twee teleurgestelde kinderen te kalmeren zodat ook zij geen zin meer hadden om nog wat leuks te doen. Je zou haast blij zijn dat er geen attracties meer zijn en we verder mogen naar het volgende pretpark.

Tijd om te lunchen

De grote cafetaria leek ons de perfecte plek om wat te nuttigen. Parc le Fleury doet het op z’n Frans en een medewerker vertelde ons dat het restaurant ‘ergens rond de middag zou openen’. Gelukkig konden de kinderen ondertussen spelen in het soft-play speeltoestel van het restaurant. Rond de middag is een ruim begrip.

Nadat het eetstandje laattijdig opende – het restaurant bleef uiteindelijk gesloten – en we 15 minuten moesten wachten op een broodje gezond, konden we er eindelijk aan beginnen. Nu begrijpen we dat smaken en keukens kunnen verschillen in andere landen. Wij kozen er in ieder geval voor om ons broodje verder te laten rotten in de vuilnisbak.

Parc Le Fleury recensie conclusie

Nu kan je zeggen dat we beter naar de website hadden moeten kijken wat betreft de toegankelijkheid. Inderdaad. Maar wanneer je foto’s van attracties ziet die de kinderen al meermaals gedaan hebben, verwacht je bijna automatisch dat dit overal zo is. Verkeerd gedacht dus.

Ook de gesloten achtbaan was een grote domper. Zeker het feit dat we hier nergens melding van gezien hadden getuigt niet echt van klantvriendelijkheid. Nadat het park naar onze mening vroeg en we onze teleurstelling uitten kregen we wel gratis tickets aangeboden. Leuke attentie, maar we bedanken ervoor.

Enige lichtpuntje was misschien de gratis toegangsprijs voor kinderen kleiner dan 100 cm. Dat bleek achteraf natuurlijk een reden te hebben. Aan de andere kant mogen deze kinderen ook gratis naar Walibi Belgium, waar wel tientallen attracties voor hen staan. De €13 die volwassenen betalen slaat al helemaal nergens op.

De combinatie van teleurstellingen heeft ervoor gezorgd dat we dit park niet zo snel meer zullen bezoeken. Maar dat wil niet zeggen dat Parc Le Fleury geen bestaansrecht heeft. Tijdens de middag stormden de bezoekers van de camping toe. En zo kunnen we toch besluiten dat op ieder potje uiteindelijk een dekseltje past.