Afgelopen maand hebben honderden mensen zich verzameld op het Amsterdam Museumplein, om aandacht te vragen voor borstkanker. Samen hebben ze een enorm menselijk roze lint, een Pink Ribbon gevormd.
In het kader van oktober borstkankermaand, een impressie van mijn persoonlijke beleving. Ik hoop hiermee meer aandacht op borstkanker te vestigen en mensen over te halen om te doneren voor broodnodig onderzoek.
Mammografie toont kalkspatjes
11 december 2015, 49 jaar. Ik verlaat mijn huis voor mijn jaarlijkse mammografie. Borstkanker komt in mijn familie voor, moeder en tante. Ik doe wekelijks zelfonderzoek maar heb niets gevoeld. De mededeling voelt dan ook als een mokerslag: “We zien kalkspatjes mevrouw”.
Daarna gaat het snel. Echo, scans, puncties. “Het is een kwaadaardige tumor”. Je voelt de grond onder je voeten wegzinken. Ik kom terecht in een draaimolen van onderzoeken, gesprekken en gevoelens, die als in een droom aan me voorbij gaan. Mijn systeem gaat over op de overlevingsmodus.
Borstkanker met uitzaaiing lymfeklier
Genetisch onderzoek in Utrecht. Gelukkig geen erfelijk gen gevonden. Het ziekenhuis wordt als een tweede huis, waar je niet wilt zijn, een noodzakelijk kwaad. Dan de eerste borstbesparende operatie. “Helaas is er in het snijvlak een nieuwe tumor gevonden en u heeft uitzaaiingen in een lymfeklier”.
Een tweede operatie, gelukkig weer borstbesparend. Lieve, zorgzame mensen om me heen. 21 bestralingen, herstellen van de brandwonden. En dan…die vervloekte chemotherapie. De knalrode vloeistof die de eerste 4x mijn lichaam ingepompt wordt maakt me doodziek. Overgeven, mond vol schimmel, haaruitval, moe, algehele malaise.
Chemokuren
De laatste 12 chemokuren zijn veel beter te doen, dat geeft de burger moed. De uiteinden van de zenuwen in handen en voeten zijn bij de laatste behandelingen aangetast, maar ook dit zal verbeteren. En altijd weer dat wonderbaarlijk snelle herstel en het vergeten van de voorgaande behandelingen.
24-09-2016 mijn vijftigste verjaardag. Foto’s van mij met mijn kale koppie, leunend op een gigantische Sarah in de voortuin. Doodziek maar positief lachend in de camera. Overlevingsdrang!
Borstkanker overleefd
Ik heb onlangs mijn 51ste verjaardag gevierd omringd door de mensen in mijn leven die me het meest dierbaar zijn. Ik voel me nog lang niet de oude, de antihormonale therapie bezorgt me veel bijwerkingen.
Desondanks geniet ik met volle teugen, ik koester iedere dag! Ik prijs me gelukkig dat ik het overleefd heb. Mijn hart gaat uit naar de mensen die niet zoveel geluk hebben of nog bezig zijn met hun strijd. Sterkte!
Onderzoek naar borstkanker en andere soorten kanker is letterlijk van levensbelang. Daarom zou ik u willen vragen te doneren voor dit doel, ook een klein bedrag is welkom!
Deze redactionele bijdrage is geschreven door Linda.
Advertentie
